Diggelen

Een grote beige bal trok mijn aandacht. Hij zat bovenin een boom die zich op het puntje van een stukje bos bevond. De bladeren waren gevallen waardoor het ding de top annexeerde. Vast een nest? Maar van wie?

Voor al dat soort natuurgerelateerde vragen, schakel ik doorgaans een hulplijn in. Mijn vader weet die dingen. En zo kwam er al snel een foto op de app. Het was het onderkomen van een kolonie Aziatische hoornaars. In het voorjaar bouwt de koningin een nest en als dat uit zijn voegen groeit, verhuist de kolonie in de zomer naar een groter nest dat ze graag bovenin een boom bevestigen. Ze kauwen houtmolm uit en maken daar dunne wanden van (daarom wordt de hoornaar tot de papierwespen gerekend).

Ik had al ervaren dat de hoornaar agressief en een steek zeer pijnlijk is (zie m’n blog ‘Schotwond’, link in bio). Ze jagen op honingbijen, die ze vermoorden om hun jongen eiwitrijk voedsel te kunnen geven. Nesten moeten daarom verwijderd worden, las ik online. Maar wie was de eigenaar van de boom?

Zo kwam het dat ik naar het stadhuis reed, gewapend met een uitgeprint kaartje en een video van het nest. De burgemeester vermoedde dat onze buurvrouw de eigenaar was. Checken kon hij het niet, want het internet lag eruit. Ik moest het maar zelf gaan vragen en anders later terugkomen.

Toen ik het haar vertelde, reed de buurvrouw direct naar de boom toe om te constateren dat die niet de hare was. Die middag meldde ik me weer op het stadhuis. Het internet werkte weer en zo ontdekten we dat de gemeente zelf de eigenaar was en dus verantwoordelijk voor het verwijderen van het nest. Er zou een hoogwerker voor nodig zijn en iemand met verstand van zaken én stalen ballen.

Het had me een halve dag gekost, maar ik was blij dat ik actie had ondernomen. Tot vanmorgen. Want toen ik langs het nest liep, was het gehalveerd. Op het pad lagen stukken van de nestwand. Vermoedelijk aan diggelen gewaaid met de laatste storm. Als ik niets had gedaan, had de natuur dit flinterdunne zoet geurende papierkunstwerk (swipe!) dus vanzelf opgeruimd. En nu moest ik snel weer in actie komen, voor er vergeefs een hoogwerker in het bos zou verschijnen.